Musioł Józef (ur. 9 I 1933 Połomia) – prawnik, sędzia, dziennikarz, literat, działacz społeczny i polityczny.
Syn Franciszka Musioła, uczestnika powstań śląskich i Marty Białeckiej.
Uczył się w szkole powszechnej w Moszczenicy. Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Wodzisławiu (1951). Po maturze przez dwa lata pracował jako nauczyciel w Kokoszycach i Bełsznicy. Podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim, które ukończył w 1957 r. Pracował w śląskim sądownictwie przechodząc kolejne szczeble kariery od aplikanta po sędziego Sądu Wojewódzkiego. W 1976 r. obronił pracę doktorską poświęconą wymiarowi sprawiedliwości w III powstaniu śląskim. Rok później został sędzią Sądu Najwyższego. Posadę tę piastował do 1983 r. Jednocześnie był delegowany do Ministerstwa Sprawiedliwości, by pełnić funkcję zastępcy dyrektora Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce.
Następnie od 1983 r. z ramienia Stronnictwa Demokratycznego był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości. Przyczynił się do wprowadzenia Polski do Międzynarodowego Stowarzyszenia Sędziów ds. Nieletnich, postulował zalegalizowanie opozycji i uchwalenie nowej Konstytucji, wspierał działania zmierzające do powołania Trybunału Stanu, Trybunału Konstytucyjnego oraz Rzecznika Praw Obywatelskich, uczestniczył w wielu międzynarodowych konferencjach. Wchodził w skład Komisji ds. zbadania Ofiar Represji Stalinowskich i Obywatelskiego Komitetu Rewaloryzacji Grobu Nieznanego Żołnierza. Był także współprzewodniczącym Zespołu Roboczego Komisji Wspólnej Rządu i Episkopatu ds. przeciwdziałania alkoholizmowi. W latach 1989-1990 był dyrektorem Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich, a także członkiem Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. W latach 1993-1997 pracował jako adwokat, a następnie ponownie objął funkcję sędziego Sądu Najwyższego. W 2003 r. przeszedł w stan spoczynku.
Przebywając w Warszawie stale utrzymywał kontakt ze Śląskiem. Powołał w stolicy Towarzystwo Przyjaciół Śląska. Był prezesem Zarządu Głównego Towarzystwa im. Gustawa Morcinka w Skoczowie. Członek i przewodniczący Rady Programowej Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk”. Członek Stowarzyszenia Autorów ZAiKS i Związku Literatów Polskich. Założyciel i członek Stowarzyszenia Sędziów Sądu Najwyższego w stanie spoczynku.
Niemal całe życie związany był ze Stronnictwem Demokratycznym. W latach 1965-1969 był radnym MRN w Rybniku z ramienia SD. W 1981 r. został wiceprzewodniczącym Centralnego Komitetu SD, ale po dwóch latach został z tej funkcji odwołany. W 1991 r. bez powodzenia kandydował do Sejmu RP z listy SD.
Odznaczony m.in.: Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2003), Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1989), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1983), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1974, 1992), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1985), Honorową Odznaką PCK (1980, 1988), odznaką „Zasłużonego dla miasta Jastrzębie-Zdrój” (2009).
Jest laureatem wielu nagród, m.in. Nagrody Korfantego (2001), Nagrody Ligonia, Nagrody Morcinka, Nagrody Karola Miarki (2008), Nagrody Trzech Powstańczych Skrzydeł (1988), nagrody specjalnej SDP.
Nosi tytuły: Honorowego Ślązaka Roku (2012), Honorowego Obywatela Gmin Godów i Mszana (2013), Honorowego Obywatela Rybnika (2014).
O życiu i działalności Józefa Musioła powstał film pt. „Dr Józef Musioł – Ambasador Śląska w Warszawie” w reż. Józefa Cyrusa (2013).
Żonaty z Ewą Podlodowską. Dwoje dzieci: syn i córka.
Autor wielu publikacji:
-
Ludzie tej Ziemi, Warszawa 1974.
-
Ludzie tej Ziemi, wyd. II poszerz., Warszawa 1980.
-
Sądy Polowe w III powstaniu śląskim, Katowice 1978.
-
Świadkowie, Katowice 1979.
-
Świadkowie, wyd. II uzup., Katowice 1981.
-
Ślązacy, Katowice 1987.
-
Rudolf Ranoszek, człowiek ..., Warszawa 1984.
-
Przesłuchanie, wyd. I Warszawa 1976, wyd. II, Warszawa 1977, wyd. III 1983, wyd. w RFN jako „Das Verhör” 1986
-
Sędzia i kat, czyli jeden dzień doktora Thümmlera, 1986.
-
Człowiek i Zbrodnia, wyd. I 1990, wyd. II uzup. 1998.
-
Od Wallenroda do Kordiana. Dramatyczne Ślązaków Wybory, Katowice 2000.
-
Man and Crime, 2001.
-
Chachary. Sceny sądowe w Stalinogradzie, 1989.
-
Chachary. Dzieje Franciszka Kopca od ławy oskarżonych do lawy poselskiej, Katowice 1997.
-
Temida w III Powstaniu Śląskim, Katowice 2001.
-
Ble ble stetryczałego prawnika, Kraków 2006.
-
Dramaty historii i nasza codzienność w oczach Ślązaka, 2008.
-
Straszne Bliźniaki. Reminiscencje, 2010.
-
Kordian i Helena. Historia Miłości ze zbrodnią Państwa w tle, 2012.
-
Igraszki niepokornego prawnika, 2012.
-
Dramat zaklęty w listach, 2013.