Klub Wysokogórski Jastrzębie-Zdrój istnieje od 20 lutego 1984 r., kiedy to dopełniono wszystkich formalności rejestracyjnych w Urzędzie Miasta w Jastrzębiu, jednakże sama idea powołania stowarzyszenia pojawiła się 29 grudnia 1983 r. podczas spotkania 21 jastrzębskich pasjonatów wspinaczki górskiej, w większości członków klubów wysokogórskich mających siedziby w innych śląskich miastach. Ową grupę stanowili: Jan Nogaś, Piotr Kalmus, Jan Moczydłowski, Bogusław Falkowski, Stanisław Bujak, Bogdan Remplakowski, Jan Woroszyło, Bolesław Janik, Filip Wańczura, Mirosław Konewka, Waldemar Batlejewski, Władysław Janik, Jerzy Jabłoński, Paweł Gadaj, Mieczysław Jarosz, Barbara Kalmus, Mieczysław Kozłowski, Antoni Kuśka, Tadeusz Springer, Emil Witos i Teresa Żak.
Od 13 listopada 1984 r. jastrzębski klub wchodzi w struktury Polskiego Związku Alpinizmu. Na przestrzeni lat kierowało nim 5 prezesów:
· w latach 1984-1986 - Jan Nogaś,
· 1987-1994 - Bogdan Remplakowski,
· 1994-2006 - Zbigniew Łukasik,
· 2006-2009 - Marcin Czyżewski,
· 2009 - nadal - Dariusz Mildner.
Realia PRL-u sprawiały, że działalność Klubu w latach 80-tych XX w. była mocno ograniczona. Jego członkowie największe sukcesy osiągali uczestnicząc w wyprawach innych klubów. Poprawę sytuacji umożliwiły zmiany polityczne 1989 r. Przed wspinaczami z Jastrzębia otworem stanęły najwyższe góry świata, co wykorzystali wchodząc na szczyty Kaukazu, And, Pamiru, a także Himalajów i Karakorum (m.in. ośmiotysięczniki).
Oprócz osób uprawiających działalność wysokogórską, klub skupia również miłośników innych górskich i okołogórskich sportów i pasji: alpinizmu, ski-alpinizmu, wspinaczki górskiej, wspinaczki skałkowej, biegów górskich, podróżowania.