Witczak Jarmila (ur. 11 III 1908 Rovecne - zm. 24 IV 1976 Jastrzębie-Zdrój) - poetka, malarka, żona Mikołaja Witczaka jr.
Jarmila Totuškova urodziła się 11 marca 1908 r. w Rovecne na Morawach. Była córką Henryka i Józefy z d. Stankowa. Miała dwójkę rodzeństwa- brata Jaroslava i siostrę Lubiszę. Maturę zdała w liceum w Novym Meście w 1927 r., następnie pracowała jako urzędniczka w Brnie. Mikołaja Witczaka jr poznała na początku lat 30. podczas zimowego pobytu w Tatrach. W 1931 r. w Brnie, Jarmila wydała własnym nakładem tomik wierszy zatytułowany "Ty a Ja". Była także uzdolnioną malarką, a jej obrazy mogli podziwiać goście Kasyna Zdrojowego, gdzie organizowano wystawy prac artystów z całej Polski. 4 lutego 1933 r. Jarmila i Mikołaj zawarli związek małżeński. Uroczystość weselna odbyła się w dworze na Mendowcu. Świadkami pary młodej byli: Wojewoda Śląski Michał Grażyński i czechosłowacki polityk dr Jaroslav Stransky z Brna. Ze względu na protestanckie wyznanie była nazywana "husytką".
Lata okupacji niemieckiej spędziła razem z Mikołajem na Wyspach Brytyjskich. Powrócili do kraju 28 września 1945 r. na statku "Katowice" i zamieszkali w Gdyni. Po odzyskaniu uzdrowiska w 1946 r. Jarmila wraz z mężem wróciła do Jastrzębia, gdzie zamieszkali w pomieszczeniach Nowych Łazienek (obecnie Galeria Historii Miasta).
W 1947 r. wraz z nacjonalizacją uzdrowiska Jarmiła i Mikołaj pozostali bez dachu nad głową. Razem z innymi rodzinami zostali zakwaterowani w willi Józefa Witczaka. Władza ludowa dążyła do wysiedlenia z pasa przygranicznego Mikołaja i jego żony jako tzw. "wrogów ludu". Schorowani małżonkowie dzięki orzeczeniom lekarskim (Jarmila cierpiał na stwardnienie rozsiane) mogli pozostać w Jastrzębiu. Jarmila zmarła 24 kwietnia 1976 r. Została pochowana na cmentrzu parafialnym w Zdroju.