Centrum Kultury Filmowej – nieukończona inwestycja kulturalna w centrum Jastrzębia-Zdroju.
Kwartał obecnych ulic Piłsudskiego-Warszawska-Północna-Sybiraków już w latach 60. został wyznaczony w planie ogólnym miasta jako miejsce przyszłego centrum usługowo-handlowo-kulturalnego Nowego Jastrzębia. W latach 70. przygotowano bardziej szczegółowy projekt wraz z makietą. Przewidywał on w centrum kilka obiektów kulturalnych m.in. dom kultury, kina i pałac młodzieży. Całość miała zostać zrealizowana najpóźniej w II połowie lat 70. Do wykonania tych planów nigdy jednak nie doszło z uwagi na pogłębiające się problemy ekonomiczne kraju.
Pod koniec lat 70., z uwagi na szkody górnicze, wyburzono kino „Zdrój” w Jastrzębiu Dolnym. Tym samym miasto pozostało bez własnego kina (kino „Panorama” miało charakter zakładowy – KWK „Jastrzębie”). Na początku lat 80. KWK „Jastrzębie” zadeklarowała, że może partycypować w kosztach budowy nowego kina. Władze miasta podjęły wówczas starania o pozyskanie funduszy na ten cel. Dzięki wsparciu ministra sprawiedliwości Józefa Musioła udało się pozyskać pieniądze z resortu kultury. Pozostałe środki miały pochodzić z budżetu miasta oraz kopalń.
Ok. 1984-1985 r. przedstawiono nową koncepcję zagospodarowania południowej części strefy centrum. W miejscu tym miało stanąć Centrum Kultury Filmowej. W CKF miały znajdować się 3 sale kinowe, sale wystawowe, sala widowiskowa, studio teatralne oraz inne pomieszczenia przeznaczone do działalności kulturalnej.
Budowa CKF ruszyła w 1987 r. Generalnym wykonawcą inwestycji było RPBW „PEBEROW” Rybnik. Przewidywano, że prace budowlane zakończą się w 1993 r.
Budowę finansowano ze środków: Centralnego Funduszu Rozwoju Kultury, Wojewódzkiego Funduszu Rozwoju Kultury, budżetu województwa katowickiego, OIRF w Katowicach oraz z odszkodowań wypłacanych miastu przez KWK „Jastrzębie” i KWK „Zofiówka”.
Początkowo prace budowlane posuwały się bardzo szybko. Niestety po 1988 r. zostały wstrzymane z uwagi na problemy finansowe inwestorów. Przedsiębiorstwo „PEBEROW” musiało przez pewien czas finansować budowę z własnych środków. Ostatecznie zawarto ugodę – wojewoda katowicki spłacił koszty, które poniosło przedsiębiorstwo oraz przekazał część obiektu na rzecz „PEBEROW”. Pozostałą, większą, część obiektu wojewoda przekazał Państwowej Instytucji Filmowej „SILESIA-FILM” w Katowicach, która miała wykończyć CKF i następnie prowadzić działalność kulturalną. Przez kilka następnych lat żadnych prac jednak nie prowadzono.
W połowie lat 90. na plac budowy powrócili robotnicy. Zmieniła się jednak koncepcja zagospodarowania niektórych segmentów. Jako pierwszą zrealizowano nową siedzibę PKO BP. Miasto zawarło z kolei umowę z PIF „SILESIA-FILM” (30.06.1998 r.), na mocy której wynajęło małą salę kinową na potrzeby projekcji filmowych oraz działalności Dyskusyjnych Klubów Filmowych. Koszty adaptacji małej sali kinowej ponosiło miasto. Kolejna umowa między miastem a „SILESIĄ-FILM” (24.06.1999 r.) dotyczyła wynajmu nieruchomości, którego częścią składową była „rozpoczęta budowa Ośrodka Kultury Filmowej”. Wynajmujący („SILESIA-FILM”) zobowiązał się, że do dnia 30.11.1999 r. zakończy budowę i adaptację pomieszczeń na potrzeby Miejskiego Ośrodka Kultury (m.in. sala kinowa, sala konferencyjna, biura, hole). Nie miało to jednak już nic wspólnego z CKF.