Polska Deklaracja Podziwu i Przyjaźni dla Stanów Zjednoczonych powstała w ciągu zaledwie około 8 miesięcy 1926 roku. Jednym z inicjatorów tej nietypowej akcji był Leopold Kotnowski, prezes Amerykańsko-Polskiej Izby Handlowo-Przemysłowej.
Deklarację Podziwu i Przyjaźni podpisało, aż 5,5 miliona Polaków, czyli około 20% ówczesnej populacji kraju. W znakomitej większości byli to uczniowie i nauczyciele szkół, Swój podopis złożyli także najważniejsi urzędnicy II Rzeczypospolitej, Józef Piłsudski, Ignacy Mościcki, ministrowie, parlamentarzyści, urzędnicy województw, powiatów, miast i gmin, przedstawiciele związków zawodowych, wojska, uczelni, etc. Podpisy zbierano w urzędach, kościołach, ale przede wszystkim w szkołach.
W województwie śląskim został ujęty powiat rybnicki (II tom). Podpis złożyli czołowi powiatowi urzędnicy, burmistrzowie miast (Rybnik, Żory, Wodzisław Śląski) oraz przedstawiciele rady miejskiej tych miast. Ponadto na karcie podpis złożyli urzędnicy tylko dwóch gmin, Jastrzębia-Zdroju (Mikołaj Witczak i Józef Szkróbka) i Knurowa.
Źródło: Polish Declarations of Admiration and Friendship for the United States 1926, t. II.
Po około 8 miesiącach zbierania podpisów wdzięczności, unikatowa kolekcja została złożona w Białym Domu, na ręce ówczesnego prezydenta USA Calvina Coolidge'a. Ten przekazał ją do Biblioteki Kongresu w Waszyngtonie.