W marcu 1927 r. na łamach „Sztandaru Polski i Gazety Rybnickiej” ukazała się informacja dotycząca rozstrzygnięcia konkursu na budowę sanatorium w Jastrzębiu. Z tej krótkiej notatki wynika, że: „Na skutek ogłoszenia konkursu na budowę sanatorjum dla inwalidów w Jastrzębiu nadesłano 36 projektów. Sąd konkursowy pod przewodnictwem naczelnika wydziału robót publicznych przy Województwie, inż. Zawadowskiego, wyróżnił trzy prace, przyznając pierwszą nagrodę 2500 zł. architektom pp. Czesławowi Boratyńskiemu, Edwardowi Kreislerowi i Romanowi Stadnickiemu z Krakowa; drugą nagrodę 1800 zł. architektom pp. Tadeuszowi Wróblowi i Leopoldowi Karasińskiemu ze Lwowa, wreszcie trzecią nagrodę 900 zł. architektom pp. Wojciechowi Soboniowi, Tadeuszowi Michejdzie i Schneiderowi ze Lwowa. Zakupiono dwa projekty, uchwalając zarazem urządzić w najbliższej przyszłości wystawę wszystkich nadesłanych prac. Budowa sanatorium ma się już rozpocząć na wiosnę”.
Z trójki nagrodzonych zespołów wygrała najmłodsza ekipa, których członkowie ledwo co ukończyli studia, przynajmniej jeśli chodzi o Boratyńskiego i Kreislera. W tym miejscu warto napisać kilka słów o osobach, dzięki którym postał najokazalszy budynek w jastrzębskim uzdrowisku.
Czesław Boratyński urodził się 23 września 1901 r. w Ryglicach. Studia architektoniczne na Politechnice Lwowskiej ukończył w 1924 r. Od 1925 r. pracował w Zarządzie Miejskim Krakowa, gdzie w 1928 r. zasiadał wraz z Edwardem Kreislerem w wydziale siódmym, któremu podlegało m.in. Biuro Budownictwa Miejskiego. Wśród jego projektów znajduje się m.in. Muzeum Narodowe w Krakowie, które zaprojektował wspólnie z Edwardem Kreislerem i Bolesławem Szmidtem, oraz Śląskie Techniczne Zakłady Naukowe (współautor Roman Stadnicki). W latach 1950-1952 był Dziekanem Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. Zmarł w Krakowie 29 maja 1953 r.
Edward Kreisler urodził się15 listopada 1903 r. w żydowskiej rodzinie Ludwika i Olgi z Agatsteinów. Studia na Wydziale Architektonicznym Politechniki Lwowskiej ukończył w marcu 1926 r. Od tego momentu aż do 1939 r. pracował w krakowskim Urzędzie Budownictwa Miejskiego. Wśród jego projektów znajduje się wspomniane już Muzeum Narodowe w Krakowie czy Miejski Dom Wycieczkowy w Krakowie. Zmarł 21 kwietnia 1945 r. w Krakowie.
Najmniej wiadomo o Romanie Stadnickim. Wiadomo o nim tylko tyle, że w latach dwudziestych był zatrudniony w biurze Budownictwa Miejskiego krakowskiego magistratu. Na jego koncie jest także współpraca z Janem Zawiejskim. Wspólnie opracowali projekt budynku Pocztowej Kasy Oszczędności w Krakowie, który jednak nie został niezrealizowany. Jak się wydaje, w tym przypadku odpowiadał przede wszystkim za stronę techniczną projektu i opracowanie rysunków. Prawdopodobnie w Jastrzębiu-Zdroju było tak samo.