Tomaszewski Józef (ur. 6 XII 1935 Okno – zm. 7 X 1996 Katowice) – trener sekcji boksu Górnika Jas-Mos i GKS Jastrzębie.
Józef Tomaszewski urodził się 6 grudnia 1935 r. we wsi Okno na Pokuciu w województwie stanisławowskim. Po zakończeniu wojny jego rodzina musiała opuścić swoją ojcowiznę. Zamieszkali w Koźlu – w tutejszej szkole Józef ukończył szkołę podstawową. W latach 1950-1954 uczęszczał do Technikum Mechanicznego w Sławęcicach. Odbył służbę wojskową, a następnie pracował w Prudnickich Zakładach Przemysłu Bawełnianego. W 1958 r. przeniósł się do Kluczborka, gdzie podjął pracę w Fabryce Maszyn i Urządzeń na stanowisku kontrolera technicznego. Dwa lata później spróbował sił jako główny mechanik w Rejonowym Kierownictwie Robót Wodno-Melioracyjnych. Długo tu jednak nie pracował, ponieważ postanowił przenieść się na Górny Śląsk. Przyjął ofertę z kopalni „Marcel” w Radlinie.
Jako były zawodnik Unii Kędzierzyn, związał się z miejscową sekcją boksu. W wieku 25 lat został trenerem Górnika Radlin, z którym najpierw awansował do ligi okręgowej, a w 1963 r. do ligi międzywojewódzkiej. Niestety, po kilku latach pracy Tomaszewski popadł w konflikt z klubem i zaczął się rozglądać za nowym miejscem pracy.
W połowie 1965 r. Józef Tomaszewski postanowił przenieść się do pobliskiego Jastrzębia. Otrzymał zatrudnienie na kopalni „Jastrzębie”, a niebawem także mieszkanie. Szybko nawiązał kontakt z Hubertem Henke, przewodniczącym Rady Zakładowej, który planował założenie sekcji boksu pod patronatem kopalni. Obaj doszli do porozumienia: Henke zajmie się sprawami organizacyjnymi, a Tomaszewski – szkoleniem młodzieży. Ta współpraca zaczęła przynosić efekty.
Na początku 1966 r. podopieczni Tomaszewskiego zadebiutowali w klasie A (czwarty szczebel rozgrywek). Sezon, rozgrywany w cyklu dwuletnim, zakończył się w 1967 r. pełnym sukcesem – zawodnicy Górnika Jas-Mos awansowali do ligi okręgowej. Zespół odnosił niemal same zwycięstwa, co z kolei przełożyło się na niezwykły wzrost popularności boksu w mieście. Tomaszewski dokładał wszelkich starań, aby zrealizować ambicje lokalnego środowiska. Warunki pracy nie były jednak najlepsze. Zespół wciąż rozgrywał mecze na cechowni, a treningi odbywały się w szkolnej sali gimnastycznej. Trener nie zrażał się jednak tymi niedogodnościami. Był całkowicie oddany pracy szkoleniowej. Co więcej, miał świadomość, że sam także musi podnosić swoje kwalifikacje. Dlatego też w latach 1968-1970 odbył we Wrocławiu dwuletnie Studium Trenerów Boksu.
Rozgrywany w cyklu dwuletnim sezon ligi okręgowej zakończył się w 1969 r. całkowitym triumfem młodego zespołu z Jastrzębia. Tym samym zakwalifikowali się do baraży o II ligę. Jastrzębianie po raz pierwszy mieli okazję rywalizować na szczeblu ogólnopolskim. Rywale byli wymagający, ale trener Tomaszewski znakomicie przygotował swoich zawodników pod względem fizycznym, technicznym i mentalnym i w efektownym stylu wywalczył awans do II ligi.
Sekcja, która została założona kilka lat wcześniej, od lata 1970 r. była częścią wielosekcyjnego GKS Jastrzębie – kontynuatora Górnika Jas-Mos. Podopieczni Tomaszewskiego zadebiutowali na szczeblu ekstraklasy bardzo udanie. Z właściwą sobie zadziornością wywalczyli drugie miejsce, co było nie lada sensacją. Kolejne sezony tylko potwierdziły, że Jastrzębie to solidny drugoligowiec. Działacze jednak uważali, że zespół stać na więcej – marzyli o ekstraklasie i walce o medale z najlepszymi. W zarządzie klubu były osoby, które przekonywały, że Józef Tomaszewski nie jest w stanie tego osiągnąć, mimo sukcesów, jakie w II lidze odnosił. Rozglądały się więc za innym trenerem i znalazły go w pobliskim Pszowie. Zastąpienie Tomaszewskiego Antonim Zygmuntem w połowie 1974 r. zakończyło pewną epokę w krótkiej historii sekcji boksu w Jastrzębiu.
Bezsporne są zasługi Józefa Tomaszewskiego w tej pierwszej, pionierskiej, dekadzie. Swoją działalność zaczynał dosłownie od zera. Werbował młodzież i szkolił ją z wielkim poświęceniem, a działo się to – dodajmy - w spartańskich warunkach. Efekty jego pracy były imponujące. Dwa pierwsze sezony, rozgrywane w cyklu dwuletnim, zakończył awansem, a w II lidze rywalizował z doświadczonymi zespołami jak równy z równym. Trudno wyrokować, czy stać było go na awans do ekstraklasy, ale trzeba pamiętać, że był trenerem o niedużym doświadczeniu, z bardzo krótką karierą zawodniczą. Osiągnął zatem więcej niż można się było po nim spodziewać.
Odejście z GKS było dla Tomaszewskiego ostatecznym rozbratem z boksem. Zajął się działalnością handlową. W latach 90. przeszedł na emeryturę. Życie pod nieustanną presją odbiło piętno na jego zdrowiu. Na początku października 1996 r. przeszedł w Katowicach operację wszczepienia bajpasów. Niestety operacja nie powiodła się i, po kilku dniach, 7 października Józef Tomaszewski zmarł. Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Jastrzębiu-Zdroju.