Długajczyk Franciszek (14 IX 1911 Krasowy – zm. 9 III 1990 Tychy) - proboszcz parafii pw. Matki Bożej Różańcowej w Moszczenicy.
Ks. Franciszek Długajczyk urodził się 14 września 1911 w Krasowach (obecnie dzielnica Mysłowic) w rodzinie górnika Walentego i Rozalii z d. Biecki. W latach 1918—1922 uczęszczał do miejscowej szkoły powszechnej. W przeciągu czterech lat ukończył pięć klas. Następnie wstąpił do polskiego gimnazjum, typu klasycznego w Mysłowicach. W gimnazjum był sodalisem, a w ostatnich latach nauki był czynnym członkiem SMP w Ławkach, którego był założycielem i na początku prezesem. W 1930 r. zdał mature i ze względu na trudną sytuację materialną rodziny rozpoczął pracę zawodową. Od kwietnia 1932 r. pracował najpierw jako praktykant,a następnie asystent pocztowy w głównym urzędzie pocztowym i w końcu w Dyrekcji Poczt i Telegrafów w Katowicach. W tym samym roku rozpoczął studia w Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie, a 20 czerwca 1937 r. przyjął święcenia kapłańskie. Przez krótki okres był na zastępstwie w rodzinnych Krasowach. W latach 1937-1942 pełnił funkcję wikariusza w Katowicach-Dębie. 21 marca 1942 r. został powołany do wojska niemieckiego. Po odbyciu przeszkolenia rekruckiego w Iserlohn (Westfalia) i sanitarnego w szpitalu wojskowym w Neuss nad Renem wysłany został do Paryża, a stamtąd 14 sierpnia 1942 do Rosji, gdzie w szpitalu chorób zakaźnych był sanitariuszem i zakrystianinem kapelana wojskowego.
W maju 1944 r. przeniesiono go na front do kompanii sanitarnej przy dywizji piechoty. W trakcie odwrotu dostał się przez Węgry i Słowację do Jugosławii, gdzie przebywał na froncie. 6 maja 1945 r. dostał się do niewoli angielskiej, z której został zwolniony 23 czerwca 1945 r. Od 12 lipca 1945 był wikariuszem w parafii Stadelschwarzach w diecezji Würzburg. Od 11 sierpnia 1945 r. pomagał w obozie polskim w Schweinfurt, a od l czerwca 1946 r. był kapelanem szpitala UNRRA w Heilbronn. 22 lipca 1946 r. wyjechał do Polski. Do 2 września 1946 r. pełnił funkcję wikariusza w parafii w Katowicach-Dąbiu, a następnie w parafii św. Jadwigi w Chorzowie. 5 maja 1949 został mianowany administratorem parafii MB Bolesnej w Rybniku . 17 września 1951 został wikariuszem-adiutorem w parafii św. Ap. Piotra i Pawła w Tarnowskich Górach. 8 listopada 1955 r. został wikariuszem-ekonomem w Moszczenicy Śl., a 20 stycznia 1958 r. objął stanowisko proboszcza tejże parafii. W latach 1957 - 1959 był obrońcą węzła małżeńskiego. 28 sierpnia 1970 r. przeszedł na emeryturę i zamieszkał w rodzinnej miejscowości. Zmarł 9 marca 1990 r. w szpitalu w Tychach. Pochowany został w Krasowach.