Ranoszek Joachim (ur. 1913 Wierzbie - zm. 1997 Johannesburgu) - mgr farmacji, oficer Wojska Polskiego
Joachim Ranoszek urodził się w 1913 r. w w miejscowości Wierzbie koło Lublińca. Syn Franciszka i Marii z domu Besuch. Uczęszczał do miejscowej szkoły podstawowej, a następnie do Gimnajzum w Tarnowskich GórachStudiował farmację na Uniwersytecie Poznańskim (od 1 IX 1930 r.) oraz na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, gdzie uzyskał dyplom w czerwcu 1937 r. Został zatrudniony najpierw w Tarnowskich Górach, a od 1 VII 1937 r. pracował w aptece w Katowicach (przy rynku). 30 sierpnia 1939 r. został zmobilizowany do 505. Szpitala Polowego w Krakowie, gdyż po studiach został przeniesiony (z kategorią D) do Pospolitego Ruszenia. W dzień później wyruszył do Krakowa, ale bombardowania niemieckie spowodowały, że dopiero 8 września zameldował się w swojej jednostce, lecz już pod Rzeszowem, dokąd ów szpital został ewakuowany. Ewakuacja była kontynuowana i 17 września, w obliczu natarcia ze wschodu Armii Czerwonej, zakończyła się w Rumunii. Joachim został internowany w Calarasi koło Bukaresztu. Pod koniec 1939 r. przez Jugosławię (Belgrad) i Grecję (Saloniki, Ateny) – statkiem dotarł do Francji (Marsylia) pod koniec lutego 1940 r. Na początku marca znalazł się w armii francuskiej (Camp de Carpiagni), potem został przeniesiony do szkoły podchorążych służby zdrowia w Combourg (w departamencie Ile et Villaine). W końcu kwietnia, już jako plutonowego podchorążego przydzielono go do 3. Dywizji w Camp de Coëtquidan. W maju 1940 w obliczu klęski Francji (kompletne rozbicie jej armii przez Wehrmacht) wycofał się z resztkami 3. Dywizji przez Nantes, a następnie już tylko z paroma niedobitkami dotarł do Bordeaux.
W pierwszych dniach lipca angielskim statkiem węglowym dotarł do Wielkiej Brytanii. Został przydzielony do I. Kompanii Sanitarnej (jakoplutonowy podchorąży) w Szkocji (w pobliżu Cupar). Na początku 1941 r. odkomenderowano Joachima do Szpitala Paderewskiego w Edynburgu jako magistra farmacji. Pracował tam wówczas znany chirurg prof. Jurasz. Pod koniec 1942 r. Ranoszek przeniesiony został do lotnictwa polskiego w Londynie, z przydziałem do Government Chemist Laboratories (London-Holborn) już z oficerskim stopniem. Następnie skierowano go do jednostki M.A.5, gdzie służył przez kolejne 3 lata, badając środki spożywcze oraz kontrolując sterylność wody konsumowanej przez wojsko. Na ten temat opublikował kilka prac w brytyjskich czasopismach naukowych. W latach 1942-1944 pełnił funkcję prezesa Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego w Anglii.Po zakończeniu wojny w 1945 r. podjął dalsze studia w Anglii.
W 1948 r. wyjechał do Afryki. Pracował kolejno w Kenii, Ugandzie i Tanganice. Osiadł w Afryce Południowej, gdzie został właścicielem fabryki farmaceutycznej. We wrześniu 1948 wyjechał do Afryki Południowej (dziś RPA), gdzie już przebywał starszy brat Gerard Karol, a dokąd później miał dotrzeć młodszy brat Franciszek Antoni (studiujący w Szkole Technicznej w Woolwich – Anglia). W latach 1948-1950 był pracownikiem kontraktowym firmy farmaceutycznej w Kenii, Ugandzie i Tanganice (dziś Tanzania, po połączeniu z Zanzibarem). Będąc w Afryce Zwrotnikowej nabawił się malarii (choroba wywoływana przez pierwotniaka – zarodźca malarii – Plasmodium vivax, przenoszonego przez samice komara Anopheles) i po jej ciężkim przebiegu powrócił do Południowej Afryki, dopiero w 1953 r. Wówczas ożenił się i zamieszkał w mieście East London, gdzie został kierownikiem wytwórni farmaceutycznej. W 1965 r. nabył tam Aptekę Miejską (City Pharmacy). Żona zmarła w 1968 r. Pozostał z córką, która po wyjściu za mąż zamieszkała w Johannesburgu. W 1977 r. sprzedał aptekę i przeszedł na emeryturę mając 64 lata. Słabe zdrowie, które było jego zmorą od młodości, a także skutki przebytej malarii, dusznica bolesna, nadciśnienie – sprawiły, że całkowicie pożegnał się z zawodem aptekarskim. Zmarł w 1997 r.