Janecki Iwo (ur. 19 V 1907 Bzie – zm. 1946) – członek Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej, więzień obozów hitlerowskich.
Przed wojną był zatrudniony w straży przemysłowej kopalni „Jankowice”. Podczas okupacji pracował tam jako robotnik, jednocześnie działając w Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej. W wyniku zdrady 7 sierpnia 1943 r. został aresztowany i wywieziony do lasu koło Bzia. Udało mu się uprosić gestapowców, aby go nie zabijali (przed nim zastrzelili Konstantego Sławika). Został więc przewieziony do Pawłowic, a następnie do więzienia śledczego w Mysłowicach. Został osadzony w KL Auschwitz. W styczniu 1945 r. był ewakuowany do Wodzisławia (tzw. Marsz Śmierci) i przewieziony do KL Mauthausen. Wyzwolenia w dniu 6 maja 1945 r. doczekał w podobozie w Ebensee. Powrócił do domu, lecz w 1946 r. zmarł.
Był żonaty z Martą. Mieli 4 dzieci.