Łuczak Jan (ur. 26 XII 1908 - zm. 21 I 1987 Jastrzębie-Zdrój) - więzień obozu KL Auschwitz.
Pochodził z Wielkopolski. W latach 1933-1934 odbywał służbę wojskową w 57 pułku piechoty w Poznaniu, którą ukończył w stopniu starszego szeregowca. Podczas II wojny światowej wstąpił do ruchu oporu, za co został aresztowany przez gestapo. Początkowy został osadzony w poznańskiej Cytadeli, następnie w więzieniach w Ostrowie Wielkopolskim i Radogoszczy, wreszcie został przeniesiony do KL Auschwitz. Jako więzień pracował w kopalni Brzeszcze-Jawiszowice. Zimą 1944 r. został ewakuowany do KL Mauthausen-Gusen, gdzie doczekał się wyzwolenia przez armię amerykańską. Zanim wrócił do Polski, przez rok leczył się w amerykańskim szpitalu. Po powrocie do kraju zatrudnił się na kolei. Osiadł w Jastrzębiu-Zdroju. W 1968 r. na skutek udaru mózgu przeszedł na rentę inwalidzką. Był członkiem ZBoWiD.