Niedziela Jan (ur. 28 V 1881 Chróścin - zm. 2 IV 1942 Kraków) - proboszcz w Bziu Zameckim
Ks. Jan Niedziela urodził się 28 maja 1881 r. w Chróścinie (powiat opolski), był synem chłopa Piotra Niedzieli i jego żony Zuzanny z d. Ryrko. Po opuszczeniu miejscowej szkoły ludowej w 1885 r. od razu został przyjęty do piątej klasy gimnazjum w Opolu, gdzie też nawiązał łączność z tajnym polskim stowarzyszeniem „Zet". Po uzyskaniu 11 marca 1901 r. świadectwa maturalnego zapisał się na Wydział Teologiczny we Wrocławiu. Brał także czynny udział w Kółku Polskim, które wybrało go na prezesa.
Po święceniach kapłańskich 23 czerwca 1905 r. pracował jako wikary w Sycowie. 15 września 1906 r. został administratorem parafii w Nowej wsi Książęcej pod Sycowem. Po roku powierzono mu administrację parafii w Dobrzeniu Wielkim (powiat opolski). 1 kwietnia 1909 r. skierowano go jako wikarego do Krzyżanowic (powiat raciborski), 1 października 1910 r. do Łagiewnik pod Bytomiem, a 25 sierpnia 1911 r. do Koźla. 18 sierpnia 1916 r. objął funkcję proboszcza w parafii w Łężycu (powiat kozielski).
W czasie zamieszek przedplebiscytowych ukrywał się w Dziergowicach i po utworzeniu Administracji Apostolskiej przydzielono mu w 1922 r. parafię w Bziu. 28 stycznia 1931 r. został administratorem parafii w Pawłowicach, a po roku mianowano go stałym proboszczem. 7 kwietnia 1939 r. zatwierdzono jego wybór na wicedziekana dekanatu żorskiego. 11 października 1939 r. gestapo przeprowadziło rewizję na plebani w Pawłowicach, aresztowało ks. Niedzielę i uwięziło go w Katowicach. Stamtąd przetransportowano go 9 stycznia 1940 r. do Krakowa i zwolnionego pozostawiono pod dozorem policji. Przytułek znalazł w zakładzie Helclów, gdzie pomagał w duszpasterstwie domowym aż do swojej śmierci 2 kwietnia 1942 r.