Regulamin jastrzębskiego uzdrowiska z 1879 r.

Regulamin kąpieliska, opłata uzdrowiskowa i ceny kąpieli podane przez dr Weissenberga w 1879 r.


      Zakład kąpielowy jest zarządzany przez Inspekcję Zdrojową w Jastrzębiu, która troszczy się o to, aby pobyt każdego kuracjusza  w  Königsdorff – Jastrzemb był jak najbardziej  przyjemny i z korzyścią dla zdrowia, oraz aby wszędzie, a przede wszystkim ze strony zatrudnionych w uzdrowisku pracowników spotykała go tylko uprzejmość i gotowość do pomocy.
      Uzasadnione skargi wpisywane są do księgi zażaleń, która jest wyłożona w Inspekcji. Instytucja ta jest zawsze gotowa spełniać uzasadnione życzenia i pomagać we wszystkich niedogodnościach.

§.1
      Przyjezdnym zezwala się do tygodnia czasu zwiedzać nieodpłatnie teren zakładu i jego promenady, - w przypadku dłuższego pobytu, nie poddając się kuracji, zostaje wyznaczona opłata w wysokości 60 Pfenigów za dzień i osobę za zwiedzanie promenady i pomieszczeń rozrywkowych jak również za muzykę. Ostatecznie opłata poniesiona zarówno przez rodziny jak i osoby samotne nie powinna przekraczać łącznie 16 Marek. Dlatego osoby pozostające dłużej niż jeden tydzień proszone są o osobiste zgłoszenie się do biura inspekcji.

§.2
     Inspekcja zdrojowa będzie oferowała pomocną dłoń we wszystkich sytuacjach dotyczących kuracji, a w szczególności tych związanych z zamawianiem mieszkania i pośredniczeniem w przydziale mieszkań dla gości, którzy przybywają tutaj nie rezerwując wcześniej noclegów.

§.3
      Wpisywanie na listę zdrojową przybyłych na kurację gości odbywa się w biurze inspekcji. Gości prosi się o osobisty meldunek. Kuracjuszom, którym zdrowie nie pozwala na pojawienie się w biurze inspekcji, lista zdrojowa zostanie doręczona przez pracownika do ich miejsca tymczasowego zamieszkania, tak aby mogli się na nią wpisać osobiście. Każdy kuracjusz zostaje wpisany na listę pod specjalnym numerem.

§.4
      Za odbiór karty legitymacyjnej, która jest ważna na okres całego sezonu, do momentu kiedy kuracjusz nie opuści uzdrowiska, należy uiścić opłatę zdrojową. Jest to kwota rzędu 24 Marki za osobę i 36 Marek za rodzinę.

§.5
      W ramach opłaty zdrojowej uiszcza się honorarium lekarskie, jest to pierwsze lekarskie rozporządzenie dotyczące korzystanie z kąpieli, wody oraz serwatki. Dzięki temu lekarza zdrojowego można zastać w czasie odbywania swojej praktyki, podczas godzin spędzonych w pijalni przy placu zdrojowym oraz promenadzie. Specjalne usługi lekarskie, które wymagają powtórnych wizyt w domu gościa itd., muszą zgodnie z ustawową taryfą zostać dodatkowoopłacone. Kuracjusze leczeni przez lekarza zdrojowego otrzymują opiekę lekarską bezpłatnie.

§.6
      Opłatę członka rodziny uiszczają tylko te osoby, które należą do rodziny kuracjusza i są przez niego utrzymywane, np. żony i dzieci.

§.7
      Tylko posiadacz karty legitymacyjnej ma prawo otrzymać kartę kąpielową w cenie abonamentowej. - tego typu karta uprawnia raz dziennie do skorzystania z kąpieliska na czas maksymalnie  3/4 godziny. - Karty mogą zostać odebrane tylko przez inspekcję, poza tym właściciel karty powinien podać w inspekcji godzinę , o której zamierza skorzystać z kąpieli. Należy surowo przestrzegać raz podanych godzin.

§.8

      W razie gdyby pacjent zgłoszony do kąpieli nie mógł z niej skorzystać, powinien odpowiednio wcześniej zgłosić ten fakt kąpielowemu lub obsłudze, tak aby kąpiele nie były niepotrzebnie przygotowywane. W przypadku zaniechania, czas kąpieli będzie uznany za wykorzystany, a w związku z tym kąpielowy przy następnej wizycie będzie zobowiązany doręczyć kuracjuszowi stosowny bilet.

§.9
      Aby służba kąpieliska mogła normować jakość i iloczas każdej kąpieli,  wszyscy kuracjusze otrzymują od lekarza zdrojowego kartę, na której są podane : nazwisko użytkownika, godzina, rodzaj, temperatura, jak również czas trwania kąpieli. Wskazówki odbiera kąpielowy lub służąca przed pierwszą kąpielą. Małe dzieci lub dorośli, których choroba może spowodować nagłe złe samopoczucie, wskutek czego istnieje zagrożenie podczas kąpieli, proszeni są o korzystanie z łaźni tylko w zaufanym towarzystwie.

§.10
      Zanim gość łaźni uda się do kabiny kąpielowej, powinien oddać kąpielowemu lub służącej kartę kąpielową i oderwać od biletu znajdujący się tam kupon. Nie zezwala się na wprowadzanie psów do pomieszczeń należących do uzdrowiska. Prosi się również o niepalenie w obiektach zdrojowych.

§.11

C e n y   k ą p i e l i

Kąpiel w wannie: w abonamencie 1 marka 25 fenigów, bez abonamentu 1 marka 80 fenigów.
Kąpiel pod natryskiem: duży natrysk w abonamencie 1 marka, bez abonamentu 1 marka 30 fenigów; mały natrysk w abonamencie 25 fenigów, bez abonamentu 50 fenigów.
Kąpiele nasiadowe: w abonamencie 50 fenigów, bez abonamentu 75 fenigów.
Inhalacje: w abonamencie 25 fenigów, bez abonamentu 50 fenigów.
Kąpiele przenośne: każda kąpiel 3 marki.
Solankowe kąpiele parowe: w abonamencie 2 marki 50 fenigów, bez abonamentu 3 marki 50 fenigów.

§.12
      Osoby związane z wojskiem, od sierżanta w dół, są zgłaszane przez właściwe komendy główne, poprzez intendenturę do Inspekcji Zdrojowej.
      Będą one zakwaterowane w przygotowanym na ten cel szpitalu wojskowym, a powstałe koszta, za kąpiele, medykamenty, itd., po zakończeniu sezonu są likwidowane przez odpowiednie intendentury.

§.13
      Bezpłatną kurację przechodzą również potrzebujący pomocy chorzy cywilni. Jednakże brak środków finansowych biednych z gmin wiejskich musi zostać potwierdzony zaświadczeniem z urzędu starosty lub potwierdzonym przez księdza, uwierzytelnionym zaświadczeniem sądu wiejskiego. Konieczność kuracji zdrojowej musi być potwierdzona lekarskim zaświadczeniem, poza tym musi zostać zapewnione wyżywienie biednych w czasie kuracji, tak aby nie dochodziło do żebrania.
      Kto w momencie przybycia nie jest wyposażony w tego typu zaświadczenia, może mieć pretensje tylko do siebie, jeśli zostanie niezwłocznie zawrócony.    

§.14
      Brudni goście mają zakaz wstępu do kąpieli i pobytu na promenadach.