Kolonia Rudolfa (Rudolphsort)
Kolonia powstała w początkowych latach 70. XVIII w. na dziale gruntów Boryni Dolnej i Krzyżowic. Było to następstwem polityku rządu pruskiego, który prowadził tzw. kolonizację fryderycjańską. Miała to być akcja germanizacyjna. Działania w tym kierunku podjął Beniamin Viebig i założył kolonię złożoną z 10 miejsc o powierzchni 20 ha razem z łąkami. Każdy osadnik otrzymał dom, 8 morgów (2 ha) pola i łąkę. W 1777 r. kolonia stała gotowa, ale brakowało niemieckich osadników. Do 1786 r. zasiedlono tylko 4 domy. W 1799 r. cała kolonia była już zasiedlona. Nie wiadomo dlaczego kolonia została nazwana Rudolphsort. Możliwe, że w ten sposób uczczono jednego z biskupów, cesarzy czy świętych o imieniu Rudolf. Według ustnego przekazu mieszkańcy kolonii w zamian za otrzymanie posiadłości, musieli dla księcia w Pszczynie robić rocznie kilka dębowych wozów. Mieszkańcy krzyżowickiej części Rudolphsortu ronbili zaś dla pana powrósła.
Pierwszymi osadnikami byli:
- Jan Wiśniowski - wyrobnik
- Andreas Niemiec - tkacz
- Paweł Waliczek - wyrobnik
- Szymon Wiaterek - wyrobnik
- Ewa Pośpiechowa - wdowa
- Tomek Wikarek - wyrobnik
- Paweł Hansel - wyrobnik
- Andreas Weissmann - wyrobnik
- Jurek Twardzik - wyrobnik
- Adam Machoczek - wyrobnik
Mieszkańcy Rudplphsortu nie podlegali rygorom pańszczyźnianym. Ich domy były murowane, w myśl zasad tworzenia kolonii fryderycjańskich. Wioska miała wójt, który sygnował dokumenty własną pieczęcią. Pieczęć przedstawia drzewo o potężnym pniu na początku lasu. Drzewo od dołu okalają dwie gałązki - po lewej stronie gałązka drzewa iglastego, po prawej - liściastego. W otoku widnieje napis: Col. Rudolphsort, nad gałązkami zaś nazwa powiatu" Pless.
Do 1894 r. Rudolphsort stanowił osobną gminę, którą później wcielono do Boryni.