Płonka Emanuel (ur. 23 VIII 1905 Lipiny Śląskie - zm. 5 XII 1979 Pszów) - proboszcz parafii pw. Niepokalanego Serca NMP w Ruptawie
Ks. Emanuel Płonka urodził się 23 sierpnia 1905 r. w Lipinach Śląskich. Był synem hutnika Ludwika i Ludwiny z d. Szefczyk. Do niemieckiej szkoły powszechnej uczęszczał w Orzegowie. W 1918 r. rozpoczął naukę w niemieckim gimnazjum w Bytomiu. Po kilku miesiącach opuścił szkołę ze względu na problemy na tle narodowościowym. Od marca do października 1920 r. pracował w kopalni w Orzegowie. Pod koniec 1920 r. wstąpił do Małego Seminarium Duchownego Księży Misjonarzy w Nowej Wsi koło Krakowa. Tam odbył nowicjat, a w 1925 r. złożył pierwsze śluby zakonne. W 1927 r. zdał egzamin dojrzałości i rozpoczął studia w Instytucie Teologicznym Księży Misjonarzy w Krakowie na Stradomiu. W 1929 r. odszedł ze Zgromadzenia i wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie, gdzie kontynuował studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. 26 czerwca 1932 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Stanisława Adamskiego w katedrze św. Ap. Piotra i Pawła w Katowicach.
Na zastępstwach wakacyjnych przebywał w parafi św. Michała Archanioła w Orzegowie oraz św. Jana Nepomucena w Łagiewnikach Śląskich. Jego pierwszą stałą placówką wikariuszowską była parafia św. Anny w Janowie-Giszowcu. Tam wydał publikację „Pamiętnik jubileuszowy parafii Janów-Giszowiec (1910-1935)”. Od sierpnia 1934 r. był wikariuszem w parafii katedralnej św. Ap. Piotra i Pawła w Katowicach. W 1938 r. zdał egzamin proboszczowski. Komisjiegzaminacyjnej przedstawił pisemną pracę nt. „Duszpasterstwo robotników”. Po wybuchu II wojny światowej był krótko wikariuszem w parafii MB Bolesnej w Rybniku, a 4 października 1940 r. został mianowany administratorem w parafii św. Bartłomieja w Ruptawie. W latach 1947-1949 wybudował w Ruptawie nowy kościół. W sierpniu 1957 r. został oficjalnie zatwierdzony na stanowisku proboszcza. Przez kilka lat był także dziekanem dekanatu jastrzębskiego. W uznaniu zasług został wyróżniony tytułem dziekana honorowego. W 1972 r. przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Pszowie, gdzie zmarł 5 grudnia 1979 r. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Ruptawie.
Jego imię nosi ulica, przy której znajduje się ruptawski kościół.