Osiedle Pionierów
Osiedle Pionierów wchodziło w skład osiedla III i było pierwszym na terenie tzw. Nowego Jastrzębia.
Według pierwotnych planów nie przewidywano budowy wysokościowców. Nowością było przeniesienie placówek handlowo-usługowych z parterów budynków mieszkalnych do osobnych pawilonów w kształcie plastrów miodu. Materiałem budowlanym miały być prefabrykaty ze szkła i lekkich betonów. Planowano asymetrię układu urbanistycznego oraz zastosowanie segmentów umożliwiających rozbudowę m.in. szkół. Projekt budowy osiedla został zatwierdzony przez Wojewódzką Komisję Budownictwa i Architektury w 1962 r. Przewidywano, że zamieszka tu kilkanaście tysięcy ludzi.
W chwili przystępowania do prac budowlanych teren przyszłego osiedla znajdował się na terenie sąsiedniej gminy - w Jastrzębiu Górnym. Prace te prowadziło Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Budownictwa Miejskiego w Rybniku, a robotami kierował mgr inż. Marcin Szczeciński. Pierwszy blok, przy ul. Śląskiej 25, zbudowano w 1966 r. Ten i kolejne na ul. Śląskiej wybudowano jeszcze metodą tradycyjną. Wkrótce jednak nastąpiła korekta planów. Do końca lat 60. powstały 5-kondygnacyjne bloki typu „Domino” przy ul. Pomorskiej i Warmińskiej oraz 11-kondygnacyjne „ślizgi” przy ul. Śląskiej, Kurpiowskiej i Kaszubskiej.
W 1980 r. rejon ulic Śląskiej, Mazurskiej, Kurpiowskiej, Mazowieckiej, Łowickiej, Kaszubskiej, Warmińskiej i Pomorskiej otrzymał nazwę osiedla Pionierów. Nazwa ta miała przypominać, kto jako pierwszy zasiedlił najstarszą część nowego miasta.
Obecnie osiedle Pionierów zajmuje 104,84 ha i liczy 9994 mieszk.
Na terenie osiedla znajdują się m.in.: Komenda Miejska Policji, budynek główny poczty, Zakład Wodociągów i Kanalizacji, Szkoła Podstawowa nr 5 im. Władysława Broniewskiego, Szkoła Podstawowa nr 6 im. Janusza Korczaka, kościół pw. NMP Matki Kościoła.