Gajda Jan (7 IV 1914 Jastrzębie Górne – zm. ?) – żołnierz Września’39, uczestnik bitwy o Bożą Górę.
Syn Franciszka i Wiktorii Obracaj. Po ukończeniu szkoły podstawowej w 1928 r. pracował w majątku rodziny Szraj. W listopadzie 1937 r. został powołany do służby wojskowej w 3 Pułku Ułanów Śląskich. Pod koniec sierpnia 1939 r. jego szwadron został skierowany do Jastrzębia. 1 września brał udział w obronie swojej rodzinnej ziemi operując CKM. Wraz z oddziałem wycofywał się na wschód tocząc kolejne walki. 18 września w trakcie boju pod Tomaszowem Lubelskim dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w obozach jenieckich w Goerlitz i Ludwigshaven. Jesienią 1942 r. został zwolniony na prośbę swojej matki. Powrócił do Jastrzębia jednak przebywał tu bez zameldowania. W maju 1944 r. otrzymał powołanie do Wehrmachtu. Nie chcąc narażać rodziny, wstąpił do armii niemieckiej, jednak już w sierpniu 1944 r. przedarł się do aliantów. Trafił do 5 Pułku Ułanów Małopolskich stacjonującego w Anglii. Do kraju powrócił w marcu 1946 r. Podjął pracę w KWK „Marcel”. W 1969 r. przeszedł na emeryturę.
Odznaczony brytyjskim Medalem Wojny 1939-1945.