Końcem kwietnia 1815 roku państwo pruskie podzielono na 10 prowincji. Jedną z nich była prowincja śląska (Provinz Schlesien), która składała się z 4 rejencji (wrocławska, legnicka, dzierżoniowska i opolska). Rejencja opolska (Regierungsbezirk Oppeln) zaczęła działać na początku maja 1816 roku. W granicach rejencji opolskiej w powiecie pszczyńskim leżała ziemia jastrzębska. Po niespełna dwóch latach, w styczniu 1818 roku z terenów wydzielonych z powiatów pszczyńskiego, raciborskiego oraz toszecko-gliwickiego utworzono powiat rybnicki. Od tej chwili ziemia jastrzębska leżała w dwóch powiatach, pszczyńskim (Kreis Pleß) i rybnickim (Kreis Rybnik). Podział ten przetrwał do 1922 roku. Wówczas powołano województwo śląskie.
I. W granicach powiatu pszczyńskiego leżały wówczas:
1. Dolna Borynia (Nieder Borin),
2. Górna Borynia (Ober Borin),
3. Szeroka (Timmendorf),
4. Kolonia Rudolfa (Rudolvhsort)
5. Bzie Zameckie (Schloss Goldmannsdorf)
6. Górne Bzie (Ober Goldmannsdorf)
7. Środkowe Bzie (Mittel Goldmannsdorf)
8. Dolne Bzie (Nieder Goldmannsdorf)
9. Kolonia Jana (Johannendorf).
II. W granicach powiatu rybnickiego leżały:
1. Moszczenica (Moschczenitz),
2. Górne Jastrzębie (Ober Jastrzemb),
3. Dolne Jastrzębie (Nieder Jastrzemb),
4. Zofiówka (Sophienthal),
5. Ruptawa (Ruptau),
6. Ruptawiec (Ruptawietz),
7. Cisówka (Czissowka),
8. Skrzeczkowice (Skrzetzkowitz).