Łatko Antoni (ur. 12 VII 1930 Chwałowice – zm. 27 VI 2008 Jastrzębie-Zdrój - Szeroka) – ksiądz, proboszcz parafii pw. Wszystkich Świętych, twórca Muzeum Dzwonków w Szerokiej.
Edukację gimnazjalną i licealną ukończył w Mikołowie i Rybniku. Święcenia kapłańskie przyjął 24 czerwca 1956 r. w Katowicach. Jako wikary pełnił służbę w Czechowicach-Dziedzicach, Bykowinie, Szopienicach i Cieszynie.
W latach 1978-1995 był proboszczem parafii pw. Wszystkich Świętych w Jastrzębiu-Szerokiej, gdzie podjął starania o remont zabytkowej świątyni. Był inicjatorem obchodów 700-lecia Szerokiej. W latach 1980 i 1988 udzielał strajkującym górnikom KWK „Borynia” duchowego i materialnego wsparcia. Sprawował też opiekę nad więźniami i internowanymi przebywającymi w szerockim Zakładzie Karnym. W latach 1985-1991 pełnił godność dziekana dekanatu pawłowickiego. W nocy 20/21 czerwca 1991 r. został napadnięty i dotkliwie pobity przez nieznanych sprawców. Nieoczekiwane uzdrowienie uznano za cud za wstawiennictwem Sługi Bożego ks. Ignacego Kłopotowskiego. W sierpniu 1995 r. przeszedł na emeryturę.
W pamięci mieszkańców pozostał także jako twórca Muzeum Dzwonków liczącego ponad 2700 obiektów, przechowywanych w specjalnie wybudowanym domu.
Był autorem książek pt. „Dzwon Zygmunta” (1998) oraz „Święci i błogosławieni” (2002).
Zmarł 27 czerwca 2008 w Szerokiej.