Herman Brunon (ur. 12 VI 1901 Szeroka – zm. 13 VI 1990) – powstaniec śląski i działacz plebiscytowy z Szerokiej.
Po ukończeniu szkoły urzędniczo-rolniczej we Frankfurcie nad Odrą pracował w administracji rolnej. W lutym 1919 r. wstąpił ochotniczo do Wojska Polskiego. Przynależał do 4 Pułku Ułanów. W 1920 r. został skierowany na Śląsk jako zastępca okręgowego komisarza plebiscytowego na powiat pszczyński. Organizował przerzuty broni i akcje antyniemieckie. Brał udział w III powstaniu jako dowódca plutonu w Żorskim Pułku Piechoty.
Po zakończeniu powstania przedostał się do Polski i ponownie wstąpił do Wojska Polskiego, z którym w 1922 r. powrócił na Śląsk. W 1926 r. zdał maturę. Do 1939 r. pracował Urzędzie Wojewódzkim w Katowicach.
W okresie okupacji był członkiem konspiracyjnej grupy „Ku Wolności”. Pracował w magistracie w Chrzanowie. Na początku 1944 r. został wcielony do Wehrmachtu, jednak we Włoszech udało mu się zbiec i przedostać do włoskiej partyzantki komunistycznej. W październiku 1944 r. był już w II Korpusie Polskim pod nazwiskiem Jerzy Olszyniak. W szeregach 21 batalionu piechoty walczył o Bolonię.
W latach 1945-1947 przebywał w Anglii. Po powrocie do kraju pracował w Wojewódzkiej Radzie Narodowej w Katowicach jako główny księgowy.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Śląskim Krzyżem Powstańczym, Gwiazdą za Wojnę 1939-1945 i Gwiazdą Italii.