Międzyzakładowy Komitet Strajkowy (MKS) był organem powoływanym na czas strajku, zrzeszającym przedstawicieli strajkujących załóg z co najmniej kilku zakładów pracy. Miał charakter przedstawicielski - Komitety Strajkowe z poszczególnych przedsiębiorstw delegowały do niego swoich przedstawicieli. MKS zajmował się koordynacją działań strajkowych, artykulacją postulatów, prowadzeniem negocjacji. Na czele MKS-u stał przewodniczący, jego zastępcami byli wiceprzewodniczący, pozostali członkowie również pełnili określone funkcje (np. sekretarz, rzecznik prasowy). MKS miał o wiele silniejszą pozycję negocjacyjną, niż Komitet Strajkowy z jednego zakładu pracy.
Podczas strajków w stanie wojennym, w grudniu 1981 r., rolę MKS-u przyjął nieformalny Komitet Strajkowy w kopalni „Jastrzębie”, w składzie: Jan Dąbrowski, Roman Auksztulewicz, Jan Winiarczyk. Nawiązano jedynie łączność telefoniczną z kopalniami „Manifest Lipcowy” i „Moszczenica”. Warunki stanu wojennego nie pozwoliły na rozwinięcie przedsięwzięcia.